Santa Cruz

Na een hele lange reis zijn we aangekomen in Santa Cruz. Eigenlijk verliep de reis heel soepeltjes, we vlogen op tijd, de vluchten waren rustig en onze bagage was compleet (toch fijn na 2 keer overstappen!). Maar jeetje, wat duurde het lang, ik voelde m'n kont niet meer, kon niet meer lekker zitten en door de zenuwen heb ik ook niet veel gegeten of geslapen. Op het vliegveld van Santa Cruz moesten we in verschillende rijen gaan staan, er was een rij voor diplomaten, een rij voor mensen uit Zuid-Amerika en een rij voor mensen uit Noord-Amerika, Midden-Amerika en het Midden-Oosten. Nergens stond Europa. Na een tijdje gingen we maar achter twee Franse meisjes staan in de laatste rij. Uiteindelijk moest iedereen bij dezelfde meneer een stempeltje te halen (een meneer die denk ik geen zin had om te werken, hij keek heeeel boos). Vroeg me dus wel af waarom we allemaal in aparte rijen moesten gaan staan, haha! Uiteraard ging dit allemaal op een lekker relaxed tempo. 

Gelukkig vonden we al snel een veilige taxi die ons naar het hostel bracht. We werden gastvrij ontvangen en we gingen snel naar onze kamer om even uit te rusten. We moesten wel lachen om de badkamer, die is denk ik iets van 30 jaar oud! Daarna gingen we lopend de stad in om wat te eten te zoeken. We zagen als snel gezelligheid op het Plaza de 14 septiembre. Er waren veel families met kinderen, iedereen was buiten aan het eten en drinken. Toen we verder liepen zagen we al snel waar Boliviaanse mensen van houden: Taart en fastfood. Overal winkeltjes met gebakjes en overal kon je friet halen met kip of hamburgers. Ook viel op dat er veel voor kinderen te doen was, waar je kan eten is er ook veel speelplek voor de kids! Na een tijdje zagen we een gezellig tentje waar we een lekkere pizza hebben gegeten. Toen waren we toch wel erg moe en zijn we terug gegaan om lekker op bed te gaan liggen. 'S nachts werden we wakker omdat iemand in de woonkamer naast onze kamer keihard lag te snurken. Irene ging kijken en er lag een jongen. Ze deed de deur extra hard dicht maar hij bleef gewoon liggen zagen. Gelukkig kwam daarna iemand anders iets tegen hem zeggen, waarna hij weg ging. We hebben nog lekker verder geslapen.

O mijn god ik voelde net iets kriebelen op mijn been en verwachtte een vliegje, maar het was een enorme kakkerlak!!!! Barf! Nu durven we niet meer te slapen en alles kriebelt. 

Vandaag gaan we nog de stad in en morgen naar een natuurpark. Adios!