Op de helft........

De helft van mijn tijd zit er inmiddels alweer op! Het gaat zo ontzettend snel… De afgelopen weken heb ik het heel druk gehad met stage. Het is heel erg leuk, maar de taal blijft een beetje moeilijk hoewel dat ook steeds beter gaat.  Soms hoor ik wel heftige verhalen, over jonge mensen die dood zijn gegaan bijvoorbeeld. De kinderen vertellen dit bijna zonder emotie, heel gek. Ze zijn hier niet gewend om gevoelens te uiten. De meeste kinderen zijn ook heel onzeker en denken dat ze niks kunnen, dit is best lastig om mee om te gaan.

Nu iets leuks: Afgelopen weekend ben ik naar Salar de Uyuni geweest. Dit was echt bizar. Maar eerst daar naartoe gaan was al een heel avontuur. De bus zou om 18:00 gaan, maar er was niemand. We kwamen wat anderen tegen die al een kaartje online hadden gekocht, maar die zagen ook geen bus. Dus wij wachten met z’n allen, ik ging natuurlijk gelijk al mijn snacks opeten, want ja, wat moet ik anders. Tegen 20:00 hadden we geregeld dat we eerst met de bus naar Oruro gingen (5 uur) en daarna vanaf Oruro naar Uyuni (4 uur). Het was dezelfde route die we sowieso af zouden leggen, maar dan met tussenstop dus. Het was enorm KOUD in de bus, wat meteen de toon zou zetten voor de rest van de tour.

We kwamen om 6 uur ’s ochtends aan in Uyuni. We gingen meteen op zoek naar een plekje om te ontbijten, nog even Wifi te scoren en om op te warmen. Daarna vonden we een tour die ons geschikt leek. Het was een tour van drie dagen en de eerste dag gingen we gelijk naar de Salar. Dit is echt zo gek! Het is ten eerste enorm groot, je kan het je bijna niet voorstellen. Dan is het ook nog eens heel plat, dus je ziet geen einde. Soms zie je wel wat bergen. De zon scheen heerlijk dus dat was fijn. Ik kan het niet echt uitleggen, eigenlijk moet je het gewoon zelf gaan zien! Vooral de zonsondergang was onbeschrijflijk. Daarna meteen KOUD. We reden nog een stukje verder om vervolgens bij het zouthotel aan te komen. Onze kamer bestond uit muren van zout, op de grond lag zout en er stonden 4 bedden. GEEN VERWARMING. KOUD. We kregen lekker te eten en voor 10 Boliviano’s (€1,70) kon je een warme douche nemen, dus dat heb ik gedaan. Wel warm maar de straal was niet echt geweldig, dus ging er maar niet al te lang onder staan. Daarna kleren aan en bed in. Op zich kon ik wel wat slapen en kreeg het lekker warm onder de dekens. Dit was trouwens op 3,6 km hoogte.

We hoefden niet supervroeg op te staan en kregen lekker ontbijt. We reden deze dag nog langs allerlei mooie landschappen, bergen en meren met flamingo’s . We gingen tot wel 5 km hoog om uiteindelijk bij een groot gekleurd meer met flamingo’s te gaan slapen. Hier was het pas KOUD toen de zon onder ging. De sterren waren wel supergoed te zien en heel mooi! We gingen eten met al onze kleren aan en kregen als verrassing een fles wijn, we waren zo blij als kinderen die een snoepje krijgen (of een Helmi die een snoepje krijgt). Daarna weer het bed in, met alle kleren aan, met 4 dekens, deze keer was het kouder dan koud. Ik kon ook echt niet slapen, maar dat kan ook door de hoogte komen (4,1 km). De wekker ging om 04:30, omdat we naar geisers gingen kijken. Deze waren heel mooi en indrukwekkend. Een tijdje later kwamen we aan bij las Aguas Calientes, natuurlijke warmwaterbaden. Eerst wilde ik me niet uitkleden, maar besloot toch maar om het wel te doen. Dit was zo fijn! Het water was heerlijk heet en we warmden lekker op. De rest van de dag reden we terug naar Uyuni door prachtige landschappen. 

In Uyuni aangekomen gingen we op zoek naar kaartjes voor de bus terug naar Cochabamba. Die was natuurlijk vol. Dus Mikaela en ik konden wel met z’n tweeën naar Oruro en dan daar overstappen, om vervolgens om 04:00 aan te komen op het station in Cochabamba. We waren helemaal kapot, maar het is het allemaal wel waard geweest!